پاورپوینت آشنایی با کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

پاورپوینت آشنایی با کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

پاورپوینت آشنایی با کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

فهرست کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

مقـــــــــــــــــدمه

فصل اول …….  روزگار تلخ شکیبایی

فصل دوم……..  انتخاب پیشوایی فرزند ابوطالب

فصل سوم…….  بحران درآستانه ی خلافت

فصل چهارم.. مبانی سیاسی حکومت امیرمومنان(ع)

فصل پنجم…..ویژگی های حکومت وشیوه کشورداری

فصل ششم……. حکومت ومخالفان

منابع ومآخــــــذ

مقدمه کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

مهمترین عصری که بشربه رهبری حضرت علی (ع)نیازداشت،ربع قرن پس از رحلت رسول خدابود که چنین نشد.

بازداری علی (ع) از عهده داری خلافت،تشکیل حکومت عدل الهی را تازمانی نامعلوم به تاخیر انداخت وجهانیان تا پیش از ظهور فرزند خجسته ِ آن حضرت-عجل الله تعالی فرجه – نخواهند دانست که با برکناری حضرت علی (ع) چه ظلمی بربشریت رواداشته شده است.

هدف این کتاب ترسیم مسایل کلی عصر علوی است وچندان بر بیان جزئیات رویدادها تاکید نمی کند.شاید مشاهده ی شیوه ی حکومت وسیاست حضرت علی (ع)برخی رابیدار سازد وبه اعتراف وادارد که پیش ازظهور امام زمان

-عج-   حکومتی مانند حکومت علی بن ابی طالب (ع)پدید نخواهد آمد.

فصل اول کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

روزگار تلخ شکیبایی

عصر انحراف و خفقان

پس از رحلت پیامبر اسلام(ص)در حالی که هنوز پیکر مقدس آن حضرت دفن نشده بود،توده ای از مردم،فرموده های پیامبر در مورد حضرت علی (ع) رانادیده انگاشتند.

سخن گفتن از ”واقعه غدیر“،“حدیث منزلت“و“آیه اکمال دین“ ازسوی سیاست پیشگان جرم شناخته شد وعصرخفقان آغاز گردید وتا حدود صدسالبیان ونگارش حدیث پیامبر –درهرباره که باشد-غدغن شد.

درحالی که خاندان بنی هاشم به کارتجهیزپیکرمطهرپیامبر مشغول بودند،گروهی ازجویندگان ریاست درسقیفه بنی ساعده گردآمده تاازمیان خود مردی رابه زمامداری برگزینند.

دراین گردهمایی با تردستی مهاجران ،انصار(بومیان مدینه)شکست خوردندوکسی ریاست مسلمانان رابه دست گرفت که اعتراف میکرد:“ همواره شیطانی مرا به انجام امور ناروا وسوسه میکند وبه پیمودن راه باطل فرامی خواند.“

این مهاجران چنان اوضاع را برضد حضرت علی (ع)فراهم کرده بودندکه کسی امید نداشت بتواند با جانبداری از اهل بیت و عـــــلی (ع)برمهاجران قدت طلب چیره شود.

عواملی که سبب پیشبرد مخالفان علی (ع)شد بدین قرار است:

۱.سودجویی از فراهم بودن زمینه

سرگردانی مردم مدینه در روز رحلت پیامبر(ص)وصف نشدنی است.هیچ مسلمانی فکر نمیکرد درآن لحظات عده ای پیکر مطهر پیامبر را رها کرده ،به دنبال اخذرای برای حکمرانی خود باشند.در آشفتگی اوضاع مدینه،عاقلانه ترین کاری که به ذهن مردم ساده اندیش می رسید این بودکه درمقابل نا آرامی های موجودانزوا اختیار کنندو نامطمئن ازپیروزی کسی،به مخالفت با دیگری برنخیزند.

۲.پیگیری سیاست های پیچیده

با نگاهی به مجموعه گفتارهای تاکیدآمیز رسول خدا درباره ی پیروی از علی بن ابی طالب(ع)که از آغاز رسالت تاروزهای رحلت بیان می شد،هر پژوهشگر اطمینان می یابد که نقشه ی دور سازی علی (ع)از عهده داری خلافت ،از سالها پیش طرح ریزی شده است.

تاگروهی همدست و ریشه دار نباشدنمی توانند به یکباره (در زمانی کمتر از یک روز)همه امور رابر خلاف خواسته رسول اکرم(ص)به سمتی که خود می خواهند پیش ببرند.

۳.ادعای نسخ فرمان پیامبر

مهمترین عاملی که بهانه ی سرپیچی مردم از بیعت غدیر شد،ادعای عمر وابوبکر برنسخ فرموده ی پیامبر (ص)بود.به ادعای آنها پیامبر در واپسین دم،علی را اززمامداری عزل کرد وتعیین این مهم را به امت واگذاشت.

۴.ناآگاهی عمومی

پیوسته در بحران های اجتماعی و سیاسی کشورها،ناآگاهی وساده اندیشی توده ها یکی از مهمترین عواملی است که گروه تزویرگر

دوگانه اندیش را دراهداف خود یاری میرساند. اعتماد بی پایه به سیاست گذاران واطمینان به پاکی انگیزه های آنان ،پیوسته مایه ی سود جویی کارگزاران امور سیاسی را فراهم می آورد.

شکیبایی نه سازش 

با آغاز حکمرانی ابوبکر پس از درگذشت پیامبر اسلام(ص)،به مدت ۲۵سال امام علی(ع)از صحنه ی فعالیت های رسمی سیاسی به دور بود،امااز هر حرکت ستیزه جویانه وانقلاب برضد حکومتیان،خود ودیگران رابرحذر میداشت وبااین همه از تایید عملکرد ایشان به شدت می پرهیخت.

آنچه آن جناب را به شکیبایی در برابر رفتار حکمرانان عصرخویش واداشت،نداشتن یاور،فراهم نبودن زمینه های انقلاب و هراس از تفرقه میان مسلمانان بود.

پس از رحلت پیامبر ،حضرت علی به بهانه ی کمی سن(۳۳سال) ازخلافت دور داشته شد،ولی پس از درگذشت عمرابن خطاب، آن حضرت ۴۶سال داشتواین بار بهانه ی جوانی او کارساز نبود.

با این همه در پی سیاست عمر در تعیین شورای خلافت،راه برای زمامداری بی منازع آن حضرت هموار نشد وعثمان بدون کمترین اعتراض عمومی به خلافت رسید.

با به خلافت رسیدن عثمان ۱۲سال دیگر بردوره ی محرومیت مردم ازحکومت حضرت علی(ع)افزوده شد.آن حضرت برای اینکه حجت برمردم تمام شود در هر مناسبت از حقانیت خود سخن میگفت.

کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

فرزند ابوطالب و کشته شدن عثمان

عثمان خلیفه مقتدری بود که سستی اندیشه،وی رادر زمان پیری به قربانگاه کشاند.خرده گیری های پی درپی مسلمانان از کارهای نابخردانه یاو به نارضایتی فراگیر انجامید ومردم رابرضد او شوراند.دشمنان با تجربه ای همچون طلحه وزبیر،سیره ی ناروای فردی واجتماعی او،اعطای همه مناصب حکومتی به خویشاوندان اموی،رفتار نامناسب با اصحاب ممتاز مثل ابوذر ، عمار یاسرو…همه به فراگیری این نارضایتی دامن می زد.

هرچندحضرت علی(ع) حکومت عثمان را از آغاز تافرجام عادلانه نمی دانست اما درایام شورش مسلمانان ،اوازحکومت عثمان با تکیه براصول جامعه شناختی جانبداری می کرد.

مهمترین عامل پرهیزآن حضرت،هراس از اتهام دسیسه برای کشتن خلیفه ی مسلمان است.درنگاه حضرت علی (ع) کشته شدن عثمان بزرگترین دستاویز بنی امیه بای مخالفت باحکومت آینده بود که بعدها هم معاویه کشته شدن عثمان را بهانه ی سر پیچی خود از فرمان امام علی (ع)قرار داد.

به هرحال،مهاجمان خشمگین پس از۴۰روز محاصره ی محل سکونت عثمان وی را کشتند وتا سه روز از دفن جسد وی جلوگیری کردندوسپس جسدش در قبرستان یهودیان دفن گردید.

انتخاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

بعداز کشته شدن عثمان ،مردم درجستجوی شخصیتی که فریفته دنیا نشده ودر روزگار عثمان به اشان ستم نکرده و زر نیندوخته باشد،به حضرت علی (ع)رو کردند.

به اعتقادامیرمومنان(ع)وشیعیان او خلافت الهی به فرمان پیامبر به آن حضرت واگذار شده است ونه کسی میتواند آن را از وی بستاند ونه اعطاکند.بااین همه آن حضرت در جواب تقاضای مردم ،به تاکید ازآنها خواست که خلافت را به دیگری بسپارند.

دلایل این مخالفت بدین شرح است:

کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

۱)نابسامانی اوضاع دینی و اجتماعی و سیاسی آن زمان که پیشینیان برای حکومت وی به جاگذاشته بودند.

۲)قبول فوری پیشنهاد خلافت ،این اتهام را که علی در کشته شدن خلیفه پیشین با انقلابون همکاری کرده تاخود به خلافت برسد راقوت می بخشید.

۳)پرهیز چندوزه از پذیرفتن خلافت ورضایت دادن پس از اصرار فراوان مردم،این شبهه را که بیعت مردم با اجبار بوده است را برطرف میکند.

۴)در صورت پذیرش خلافت در ابتدای امر،گویا همه مسئولیت های بعدی رابرعهده گرفته ومردم را امیدوار به رفع مشکلاتشان کرده است .

این عوامل سبب شد که حضرت به مدت سه روز به مردم مهلت دهد و چندین باربرنامه حکوت خود را برایشان تشریح کند تا آنگاه همه با بصیرت کامل با وی پیمان ببندند.

متفاوت با بیعت پیشینیان

علاوه برتفاوت شیوه حکومت داری امیر مومنان(ع) ،شیوه به خلافت رسیدن آن حضرت هم با پیشینیان متفاوت بود :

۱-برخلاف خلفای پیشین ،حضرت علی(ع)خلافت رابه دستور رسول خدا می دانست.

۲-در هیچ یک از انتخابات قبلی ،انتخاب خلیفه به شیوه مردم سالاری نبوده است.

۳-امیر مومنان برخلاف خلفای پیشین به صراحت بیان فرمود :من تنها کتاب خداوسنت رسول خدا(ص)راملاک کارها قرار میدهم.

فصل سوم: بحران در آستانه خلافت

طرح پیشینیان

تحقیق تاریخی نشان می دهد که مشکلات پدید امده در حکومت امام علی(ع)نتیجه عملکردحاکمان قبل از وی بوده است و گویا پیشینیان آن حضرت ،امور رابه گونه ای طراحی واجراکرده بودند که پیروزی آن جناب در دستیابی به حکومت آرام ؛غیر ممکن باشد.بی تردیدتوکل وحوصله ای که حضرت در سالهای خلافت،درمقابل مشکلات و بحران های کمر شکن نشان دادازآن بی پروایی که درنبردهای صدر اسلام با مشرکان ازاو دیده شد،حیرت انگیز تر است.

کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

ریشه مشکلات و بحران هاراباید در موارد زیر جستجو کرد:

۱-بیگانگی امت با اصول ومعارف دین

علی بن ابی طالب(ع)زمانی اسلام وحکومت را از مردم به امانت گرفت که پیش تر از او دیگران روح آن رااز پیکرش جداساخته بودند.و حال اوباید درپیکری که ۲۵سال ازروح حقیقی خود دور مانده است،روحی بدمد که مردم باآن ناآشنایند.رهبری این مردم از هدایت مشرکان به دست پیامبر دشوارتر است.اینان خود را مسلمان معتقد می شناسند و آنها خود را مشرک بت پرست.

۲-گسترش انحرافات وبدعت ها

ناآگاهی مسلمانان از تفسیر قرآن ومبانی دین،زمانی که با ممنوعیت بیان ونوشتن حدیث پیامبردر آمیخت،به تدریج  زمینه ساز بی اعتنایی به سنت شد.

امیر مومنان(ع)در روزگاری به حکومت دست یافت که پیشینیان وی به همه مفاهیم سیاسی ودینی دستبرد زده،تصویری موهوم ازآن به مسلمانان ارائه کرده بودنددرحالیکه نسل جدید نیز هیچ تجربه عصر نبوی را نداشت.

حضرت(ع) میفرمایند:بدعتها چنان استوار گشته بود که اگر حکم واقعی را بیان میکردم بی شک از گرد من متفرق میشدند.

۳-وجود داعیه داران خلافت وریاست

اگر طلحه،زبیر،عبدالرحمن عوف وسعدبن ابی وقاص در شورای تعیین سومین خلیفه حضور نمی یافتندهیچ یک در تصاحب خلافت طمع نمی نمودند،ولی عضویت آنها در شوراعلاوه بر همردیف سازی آنان با حضرت علی(ع)باور شایستگی زمامداری امت و احساس برتری بر دیگران را در نهاد آنان بیدار ساخت و شاْن امیر مومنان (ع)را در نگاه ایشان خرد داشت.

معاویه هم اظهارکردکه اگرعمر هم مانند ابوبکرخودش یک نفر راانتخاب میکرد این اختلاف ها پدیدنمی آمد،چون علت این اختلاف ها همین شورای خلافت عمر بود.

۴-فساد اداری وسیاسی

بارحلت پیامبر(ص)امتیازدهی به افرادبانفوذ،تهدیداشخاص ناآرام یکی از مهمترین ابزار سیاسی کاران قرارگرفت.

هرچه از عصر پیامبر میگذشت،مردم ازاسلام اصیل بیشتر فاصله میگرفتند ومال اندوزی وتن آسایی ارزش های دینی راطعمه ی خویش می ساخت و مردم به دین جزبه صورت ظاهربهایی  نمی دادند.

تباهی دیگرکه درپی کشورگشایی های گذشته پدید آمده بود، تضادطبقاتی بین عرب وعجم بودکه دومین خلیفه برآن تاکید بسیار داشت.

۵-حکمرانی معاویه – کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع) 

اگرمیان سه خلیفه ی پیشین وحضرت علی(ع) هیچ تفاوتی نباشد جزاین که رقیب ومعارض آنها علی(ع)بودومعارض علی(ع) معاویه،همین برای وحدت وبرقراری نظم دردوران آن سه تن ، وایجاداختلال واغتشاش درحکومت حضرت علی(ع) کافی بود.

حضرت علی(ع)به تصمیم خود ودرخواست مردم،دراولین اقدام سیاسی،معاویه ودیگرکارگزاران عثمان را از مقام خود برکنار کرد.این اقدام ،امویان رابرآشفت وآنها رابه ضدیت با حکومت مرکزی مدنه و دشمنی وتوطئه علیه امام واداشت.

۶-انگیزه های متفاوت طرفداران

آنان که عثمان رااز تخت خلافت پایین کشیدند وبه گرد امیرمومنان (ع)حلقه زدند،جمعیتی متفرق بودندکه وحدت هدف،برای مدتی ایشان را متحد ساخته بود.در میان ایشان چنانکه مالک اشتر و عمارحضور داشتند،طلحه وزبیر واشعث و عایشه هم بودند.

جمعی ازمردم  ازستم حکومت عثمان به تنگ آمده،گروهی امید ریاست داشتند وبرخی هم درپی تغییر اوضاع بودندوبرایشان فرقی نداشت این تغییر بدست چه کسی است،عده ای هم تنها علی (ع)رامیخواستند و…. .

فصل چهارم کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

مبانی سیاسی حکومت امیرالمومنین(ع)

با رحلت رسول خدا(ص)،معیارهای صحیح برای عهده داری زمامداری حکومت مسلمانان ،به عمد مورد غفلت قرار گرفت.دراولین گفتگوی  رسمی پیرامون جانشینی  پیامبر هیچ کس به معیارهای الهی تکیه نمی کند وپایه ی ادعاها ومباهات اشخاص،امتیازات قومی وقبیله ای است وکسی از فضایل وکمالات  فردی  خودیادیگری سخن نمی گوید وبه آشنایی با قوانین شریعت وسنت نبوی،پارسایی وخردمندی ،کمترین بهایی داده نمی شود.

درنگاه حضرت علی(ع)قدرت سیاسی برای هیچ کس بدون این شرایط نه شایسته پدید آمدن است ونه مشروعیت می یابد:

مشروعیت الهی – کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع) 

برخورداری ازفضایل ودوری ازرذایل

دانش سرآمد

پیروی محض از فرمان خداوند

مدیریت،تدبیروتخصص

فرزند ابوطالب (ع)بابهره مندی ازاین شرایط حکومت رابدست گرفت،مهمترین هدف سیاست وحکومت خویش را اصول زیر قرارداد:

اجرای عدالت

حفظ ارزش های الهی

مبارزه با سیاستِ ”هدف،وسیله راتوجیه میکند.“

پرهیز ازتایید باطل وتاکیدبرصداقت ودرستی

مبارزه با تملق گویی وظاهرسازی

تاکیربرریاست شایستگان

تحکیم پایه های سیاست اداری

تحکیم پایه های سیاست اقتصادی

جنگ گریزی

فردامرا خواهید شناخت

این زمان هنوز برای شناخت شیوه سیاست امیرمؤمنان زوداستوآدمیان بدین زودی نخواهند دانست که اوچه کرده،چه فرموده وچه خواسته است!

حقیقت آن استکه آیین اسلام راحضرت محمد(ص)ازآسمانیان دریافت کردوبه زمینیان سپرد،اماکسی که این آیین راحفظ نمود و.ازدستبرد اغراض حاکمان پوک مغز دور داشتحضرت علی (ع)واهل البیت اوست.

حضرت دربستر شهادتش میفرماید:فردامراخواهید شناخت وبه رازهای زندگی ام که اکنون برشما پوشیده است،پی خواهیدبرد.“

فصل پنجم کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

ویژگی های حکومتی و شیوه ی کشورداری

امتیازات وویژگی های شیوه حکومتی امام(ع): 

۱ .تاکید برتقابل حقوق حکومت ومردم

*درنگاه حضرت حق مردم برحکومت چنین است:

جزاسرار نظامی رازی ازمردم پوشیده نماند.

*هیچ کاری بدون مشورت مردم انجام نگیردمگراحکام قطعی شرع

حقوق افرادبدون تاخیر پرداخت شود.

*یکایک ملت درنزد دولتمردان ودر قانون یکسان شمرده شوند.

هرگاه دولت بدین وظایف عمل کند ،مردم وظیفه دارند:

از پیشوای حکومت اطاعت کنند.

درانجام آنچه پیشوا مصلحت میداند،کوتاهی ننمایند.

دردشواری برای دستیابی به حق مقاومت کنند.

۲.پرهیز از خیانت وفریب

قرن هاست که سیاستمداران غیرمسلمان ومنافق ،ازابزارفریب وخیانت برای خام کردن توده ها وسلطه برمردم سود جسته واز عنصر مذهب برای نابود کردن آن بهره گرفته اند وبرای نیل به مقاصد سیاسی از انجام هیچ نیرنگی دریغ نورزیده اند؛هربچند به بهای زیر پاگذاشتن همه ی اصول اسلامی وانسانی.

پیشوای ما در پرهیزازابزارهای شیطانی ونیز هماهنگی گفتار ورفتارش میفرمود:“آشکارترین مردم درنفاق کسی است که فرمان به اطاعت چیزی دهد وخود پیش تر بدان عمل نکرده باشد،واز معصیت نهی کند وخود ازآن دوری نکرده باشد.“

۳.ترویج آزادی اندیشه وتاکیدبر تعقل ،تربیت ومشورت

کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع) 

فرزند ابوطالب(ع)همواره از معاصرانش میخواهدکه بدون اندیشه به کاری نپردازند. نسنجیده پیرو اصوات حنجره ها نباشندوبوق ها آنان را به این سو وآن سو نکشاندوتابه روشنی راه وپاکی انگیزه ها اطمینان نیافته اند رهرو هر راهی نشوند.دگرشیوه ی حکومتی آن حضرت مشورت با مردم است.مشورتنه به منظور تشخیص حکم خدا،که برای مشارکت دادن مردم درآنچه به آنان مربوط است.

۴.توجه به انتقادات مخالفان

حضرت امیر(ع) انتقاد را راهی برای اظهار دشمنی نمی شناخت آن را ابزاری برای بیان دردها،تخلیه عقده ها وآشکار شدن عقاید ونظرات ناگفته می دانست.

این توجه مانند مشورت با موافقان،عامل دوام حکومت است.درسراسر عصر حضرت علی مشاهده نشدکه راه رابرانتقادها بسته باشد؛هرچند با اهانت همراه بود.

اما نبرد با ناکثین،قاسطین و مارقین نشان می دهدکه امیرمؤمنان انتقادی که برگرفته از قدرت طلبی و کینه توزی باشد رانمی پذیرد.

۵.قانون گرایی واجرای فراگیر عدالت

آنچه ملت را ناخرسند وخشمگین میکند،تفاوت وضع زندگی افراد نیست.تبعیض ونابرابری است که حضرت علی (ع)هم سخت ازآن جلوگیری میکرد.

حضرت علی (ع)توانست با اجرای اصل عدالت وتقسیم عادلانه ثروت تا حدی رضایت عمومی را جلب کند ؛اماثروت اندوزانی که تبعیض عصر عثمان را خوش داشتند با این تقسیم عادلانه که آنها رابامردم برابر میساخت ،سخت مخالف بودند.

۶.نظارت برکشور

امروزه هم مسئولان تراز اول کشورها وهم متصدیان امور داخلی شهرها از نظارت برحوزه ی فعالیت خودناتوان هستندوگاه شان خودرافراتر از این میپندارند که به یکایک بخش های حوزه ی فعالیتشان به طور حضوری رسیدگی کنند.این درحالی است که حضرت علی (ع) درزمان حکمرانی ،از نظارت برکوچکترین مرکزشهر غافل نبود ودر انجام این مهم به گفته ماموران خود بسنده نمی کرد.

نظارت امام درسه محور بود:*نظارت برکارگزاران

*بازرسی پنهانی

*رسیدگی به وضع داخلی کشور 

فصل ششم کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

حکومت ومخالفان  

حکومت ها هرچند نظام خود را عادلانه نپندارند،دشمنان ومخالفان خویش را تحمل نمی کنند وگاه به منتقدان نیز فرصت انتقاد نمی دهند.این درحالی است که حضرت علی (ع)در دوره زمامداری خود حقوق خوارج راکه برضد وی صف آرایی کردندرا قطع نکرد،مگرزمانی که به ایجاد رعب ووحشت اقدام  ورزیدند.

کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)

او هر منتقدی را مخالف،وهرمخالفی را دشمن نمی پنداشت وهوشیار بودکه به رفتار او وپیروانش،منتقدان به صفوف مخالفان ومخالفان به صفوف دشمنان نپیوندند؛ وافراد وگروه ها از دشمنی به مخالفت منصفانه واز مخالفت به انتقاد سازنده واز انتقاد به اصلاح روی بیاورند.

حکومتی که دشمن ومخالف ومنتقد رابه یک گونه بنگرد ،الفبای سیاست و حکومت داری را نمی داند.

«کسی که در جستجوی حق باشد وبه خطارود،مانند آنی است که جوینده باطل است وبدان دست یافته است.»

امام علی (ع)در برخورد با مخالفانش بدین شیوه رفتار میکرد:

پیشگیری

تبیین مواضع وروشنگری

گفتگو ومذاکره

پرهیز از بکار بستن شیوه های بحران آفرین وتشدیدکننده دشمنی

متمایز ساختن فریب خوردگان از کارگزاران پشت صحنه

شیوه های مخالفان

گروههایی که در عصر امیرمؤمنان پرچم مخالفت برافراشتند،درعقاید واندیشه همانند یکدیگر نبودند،اما درشیوه مخالفت ازابزارهای تقریبا یکسان بهره جسته اند که بدانها اشاره میکنیم:

۱.شبهه افکنی،تبلیغات وجوسازی

شبهه راازاین روچنین نامیده اند که شباهت به حق دارد؛ازهمین روابزاری کارآمد دردست دشمن است.به فرموده حضرت علی(ع)

برای مردمی که به حقایق اگاه نیستند،بزرگترین خطر شبهه است.

تبلیغ ناروا،اندیشه ها رادگرگون میسازدوافراد اندیشیده را به سمتی می شتاباند که نمی دانند راه به کجا برند.با بکبارگیری این ابزار شخصیتی همچون علی (ع)دشمن خدا وپیامبر معرفی میشد.در این دوره برای امیر مؤمنان(ع)مؤثرترین شیوه مبارزه بااین تبلیغات ،سخنرانی های روشنگربود.

۲.سودجویی  ازناآگاهی مردم

این امر از مهمترین عواملی است که سبب کامیابی دشمنان حضرت علی (ع)میشد.

در سایه ناآگاهی فراگیر توده ها،به سادگی میتوان برحقایق پرده پوشاندوخبرها را با سانسور به مردم ارائه کردوتاریخ را تحریف وگذشته تابناک شخصیت های برجسته را تاریک ساخت.

این امر پیوندمیان نسل جوان هرعصرراباگذشته قطع می سازد وافتخارات گذشته افرادرادرپرونده دشمنانشان منعکس میسازد.

---

---

کتاب فاطمه فامطه است دکتر شریعتی

---

---

۳.ایجاد اختلاف وگسترش ناامنی

ایجاداختلاف وناامنی از عواملی است که دشمنان حضرت علی(ع)در تضعیف حکومت آنحضرت بسیار ازآن سود جستند.این سیاست از نخستین هفته آغاز زمامداری آن جناب پیگیری شدوتازمان شهادت ایشان ادامه داشت.با خروج فتنه جویانه طلحه وزبیر ازمدینه،این پدیده شکل گرفت وبا فتنه خوارج ادامه یافت وبا حملات معاویه به شهرهای اسلامی دنبال شد.

۴.جذب نیروهای بی تفاوت

باگسترش تطمیع و رشوه ودروغ،تخریب روحیه ی هواخواهان حکومت ومشکل آفرینی برای دولت،دلسردی برروحیات وافکار جامعه چیره شد ومردمان سست عقیده به گروه بی تفاوتان می پیوندند که به شمن تمایل بیشتری دارند.

کتاب پیشوایی فرزند ابوطالب (ع)