جزوه درس مدنی۷ (دکتر فدایی)
جزوه مدنی ۷
ودیعه :
ماده ۶۰۷ ودیعه عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری می سپارد برای آنکه آن را مجاناً نگاه دارد .
ودیعه گذار مودع و ودیعه گیر را مستودع یا امین می گویند
ودیعه عقد است و هر عقدی محتاج ایجاب و قبول است .
ایجاب در ودیعه با مودع ( ودیعه گذار ) است و گیرنده ( قابل ) را مستودع می گویند
و دیعه باید توسط مستودع یا از طریق لفظ یا بصورت فعلی قبول شود لذا اگر در رستوران یا هتلی مالی را قرار دهید بدون آنکه کسی قبول کند هیچکس مسئول نیست در فرض اینکه مفقود گردد.
بطور کلی امروزه ودیعه یک نوع امانت است
در ودیعه طرفین باید اهلیت داشته باشند لذا اگر مستودع از صغیر یا محجوری مالی به امانت بگیرد باید فوراً آن مال را به ولی او رد نماید
در غیر اینصورت ضامن است اما اگر استثاء مستودع صغیری ببیند که مالی در ید اوست و بیم آن می رود که در ید صغیر تلف شود
برای حفظ آن مال و به لحاظ ضرورت آن مال را به ودیعه می پذیرد در این حالت از باب اداره فضولی مال غیر ( ماده ۳۰۶ ق . م ) ضامن نمی باشد زیرا از ضرورات چیزهای ممنوع را مباح می کند ..
امانت بالعرض
عاریه
تفاوت قرض و عاریه ؟
قرض
قمار
گروبندی
وکالت
در مورد عزل وکیل
استعفای وکیل
وکیل اتفاقی
ضمان
حواله
تفاوت حواله با ضمان
کفالت
صلح
جزوه مدنی ۷