لیسهٔ سیب یک نسل در سال دارد. قسمت عمدهٔ سال از جمله زمستان را به صورت لاروهای سن یک زیر پولک تخم می‌گذارند. تخم‌ها روی شاخه‌های جوان یک ساله و به ندرت شاخه‌های همان سال و دوساله‌ها گذاشته می‌شوند خروج لاروها از زیر پولک مصادف با زمانی است که جوانه‌ها باز شده‌اند، برگ‌ها ظاهر شده ولی هنوز گل‌ها کامل بسته می‌باشند. در این مرحله لاروها به داخل پارانشیم برگ نفوذ کرده و به صورت مینوز فعال هستند. پس از آن به‌طور گروهی دالان‌ها را ترک گفته و در شاخ و برگ درخت آغاز به بافتن لانهٔ اجتماعی می‌کنند. در این لانه‌ها تغذیه از برگ‌ها با شدت ادامه پیدا کرده، در این مرحله پارشیم و اپیدرم فوقانی برگ خورده شده و اپیدرم تحتانی باقی می‌ماند که رنگ قهوه‌ای روشن دارد. شفیرگی از دههٔ سوم اردیبهشت تا دههٔ دوم خرداد با ساختن پیله آغاز می‌گردد. پس از آن پروانه‌ها خارج شده و پس از مدتی پرواز و جفتگیری به تخم‌ریزی می‌پردازند. از تخم‌هایی که زیر پولک قرار دارند لاروهای سن اول خارج شده که به همان شکل در زیر پولک تخم از اوایل تابستان تا بهار سال بعد را می‌گذرانند.

مبارزهٔ شیمیایی که با کرم سیب صورت می‌گیرد، این پروانه را نیز به خوبی کنترل می‌کند؛ بنابراین لیسهٔ سیب در باغ‌هایی طغیانی می‌شود که مبارزه با کرم سیب در آن‌ها صورت نمی‌گیرد و باید زمانی‌که جوانه‌ها تازه آغاز به باز شدن کرده‌اند، سمپاشی را شروع کرد. این سمپاشی به دلیل آنکه اولاً علیه لارو سن اول که بسیار سم حساس است انجام می‌شود و ثانیاً به دلیل آنکه این لاروها هنوز لانه‌های توری را نساخته‌اند، بسیار کارساز است. تاکنون سیزده گونه زنبور و دو گونه مگس به عنوان پارازیتوئید لارو و شفیرهٔ لیسهٔ سیب در نقاط مختلف کشور جمع‌آوری شده‌اند که اگر سمپاشی به تأخیر بیفتد، این دشمنان طبیعی به شدت آسیب می‌بینند.

جهت مشاهده سایر مطالب مرتبط با بهداشت کلیک کنید.